تخیلاتِ رام نشدنی

خودِ «زجر» کلی حرف داره برای گفتن.

گوش میدی بهش؟!

اون زجر و درد میخواد که شنیده شه حرفش، که فهمیده شه! خودش هم سوالته؛ و هم جوابت. هم زجره و هم رهاییت..

تا وقتی که بهش گوش ندی نمیفهمیش و تا وقتی نفهمیش مجبوری به کشیدن و تحمل کردنش!

زیادتر و دردناک ترش میکنه اگه فقط به زجر و درد گوش بدی. و این نه فقط برای تو، برای همه ی ما غیرقابل تحمله.

این مامور شکنجه ای که داره عذابت میده همزمان با هر شلاق حرف هم میزنه باهات. تا زمانی که حواست جمعِ دردا باشه اون حرفارو نمیشنوی. به حرفا گوش بده.. به حرفای اون درد ، نه خودش.

و درست گوش بده  (:

اون وقتی دست از شلاق زدن میکشه که تو حرفشو بشنوی و بفهمی! گفتم بهت، اون خودش هم سوالته و هم جوابت، هم درد و زجر توعه و هم راه رهایی از اون. اون درد و زجر. تو الان حرف اون رو نشنیدی، تو تسلیم شلاقش شدی

تا وقتی که حرفشو نشنوی ادامه میده. اونقدر ادامه میده تا اینکه برسی بهش.

تو الان اونو نپذیرفتی و به جای درک حرفش، تسلیم شلاقش شدی. بخاطر همین هم هست که اون هر بار ضربه محکم تری میزنه بهت.

و هردومون هم میدونیم که از اون شلاقا نمیشه لذت برد..

شاید!

there's nothing to say

یه روز خواهی شناخت..